Door: Kate Maat I Verandering, soms valt het tegen, soms valt het best mee
Als een geliefde middenstander uit het buurtje vertrekt, valt het vies tegen.
Het is “the talk of the neighborhood”, het praatje pot op het pleintje. In Amsterdam, in de Maasstraat, vertrekt Slagerij Woorts, aldaar gevestigd anno 1964. Sinds de bekendmaking drommen mensen samen, één en al gekakel en gebrom. De klanten willen het naadje van de kous weten en vissen tussen het vlees naar nieuws. Peter de Opperslager laat het achterste van zijn tong niet zien. Er woedde al eerder een storm, een fikse huurverhoging dreigde, de buurt kwam in opstand. Een artikel in het Parool met de titel “Red de middenstand” moest eraan te pas komen. Nu vertrekt zoon Peter dan toch echt. Paniek alom. Het is een uitzonderlijke slager met een bijzondere humor en dat is het. Je komt er echt niet alleen voor een goed stukje vlees. Amsterdamse humor, een praatje en een grapje zijn altijd bij de service inbegrepen. Als vader Piet Woorts (85) ook aanwezig is, en voor de slagerij op het bankje, al kletsend zit te genieten, is het helemaal dubbel feest.
Dan opeens, valt het nieuws best mee, Slager Arend neemt het mes over. Hij blijft dezelfde kwaliteit leveren en behoudt de gezellige, ouderwetse sfeer. Arend is een rijzige, vriendelijke, goed uitziende jonge man die vol enthousiasme en trots, en met behoud van het bijzondere karakter, de slagerij overneemt. Oef, wat een opluchting. Slager Peter grapt zoals altijd “Jullie krijgen er een knap exemplaar zonder dikke buik voor terug”.
Hoe komt dat nou toch dat we bij verandering eerst onze hakken in het zand zetten? We starten met oordelen, dit wordt toch niets, en dan later, het valt eigenlijk best wel mee!
Misschien, omdat we de laatste jaren wel veel voor onze kiezen hebben gekregen, dan is het fijn als er een paar vaste waarden blijven bestaan. De inkopen en de gezellige kletspraatjes op de vertrouwde adressen bijvoorbeeld. Slager Peter maakte er ook altijd een show van, met een knipoog en een compliment voor alle vrouwen. En ja, ook de volwassenen lusten wel een plakje worst en dan mag het opeens een onsje meer zijn!
Nu dat alles weer een beetje zoals vroeger lijkt te worden wil je niet nog een verandering. Wat gaat volgen? Gaat René, de allerbeste groenteman van Maasstraat er ook mee stoppen? Of de poelier die na al die jaren koelcel misschien zijn botten wil verwarmen in de zon? Natuurlijk moeten we het de mensen gunnen, maar wat komt ervoor terug? Alleen maar hippe Yuppe tenten bromt de een, of bewaar me, een vegetarische slager, de ander.
In het geval van slagerij Woorts is het, Arend ten Wolde. Ongetwijfeld een vakman, persoonlijk uitgezocht door Piet en Peter. Laten we allemaal de slagerij blijven bezoeken. Hij behoudt het goede, zal ongetwijfeld wel het een en ander veranderen, maar weet u, verandering valt soms heel goed mee.
