Door: Babette van der Veen I In mijn vorige blog schreef ik al over geluk in verschillende landen. In landen waar mensen relatief gelukkig zijn, ligt de levensverwachting gemiddeld hoger. In Nederland zijn we relatief gelukkig en worden we ook relatief oud. Toch zijn er plekken die er op wereldniveau echt uitspringen en waar mensen nog ouder worden. Maar wat doen die mensen daar anders dan wij? Waarom worden zij ouder? En belangrijker nog: zijn ze ook echt gelukkiger?
Een van de plaatsen waar mensen het ‘oudst’ worden en in goede gezondheid blijven is het Japanse eiland Okinawa. En dan hebben we het over serieus oud. Op elke 100.000 inwoners zijn er gemiddeld 68 mensen die in de honderd zijn. Ter vergelijking: in Europa zijn dat er gemiddeld 17 per 100.000. Interessant! Hoe dan?
De zoektocht naar een heilige graal om gezond oud te worden is natuurlijk al eeuwenlang iets wat ons aanspreekt. Wetenschappers proberen al tientallen jaren te ontrafelen hoe het kan dat de mensen uit Okinawa zo (gezond) oud worden. Er zijn een aantal verklaringen voor gevonden. Een van de verklaringen is hun dieet, leefstijl en gemeenschapszin. De eilanders eten gemiddeld veel vis, groente, zoete aardappels (in plaats van rijst) en weinig bewerkt voedsel. Ook wordt er op Okinawa gemiddeld weinig gerookt en zijn de gemeenschappen hecht zodat mensen tot op hoge leeftijd betrokken blijven bij de maatschappij. Bovendien werkte een groot deel van hen in de visserij en agricultuur. Zo waren dus hun hele leven ‘actief’ en buiten.
Een andere mogelijke verklaring voor het hoge percentage krasse ouderen komt weer uit een hele andere hoek. De oudere inwoners bleven namelijk na hun pensioen niet achter de geraniums zitten maar hielden een doel in hun leven. Iets waarvoor ze elke dag hun bed uit wilden komen: hun Ikigai, een combinatie van de Japanse woorden iki (leven) en gai (waarde). Letterlijk dus op zoek blijven gaan naar datgene wat je leven waarde geeft. En dat is blijkbaar iets wat je ‘jong’ houdt. En daar ligt volgens mij de heilige graal.
Als ik om me heen kijk zie ik ook best wat ‘jonge’ ouderen. Deze ouderen zijn ondernemend, willen altijd nog ontdekken en groeien en ze gaan (als het kan) de hort op. Kortom: ze hebben veel fijne dingen die hen motiveren om actief te blijven. Dit kan familie zijn, leuke clubs waar ze lid van zijn, een studie die ze toch nog op latere leeftijd zijn gaan volgen, vrijwilligerswerk of een hobby waar ze blij van worden. En omdat die actieve manier van leven daar de norm is, is het ongebruikelijk dat oudere mensen daar achter de geraniums (lotusbloemen?) blijven zitten. Het komt erop neer dat het leven een stuk leuker is als je er een waardevolle invulling aan geeft. Met de dingen die je fijn en belangrijk vindt. Dat geldt overigens voor jong en oud.
In Japan wisten ze dat al: ‘Ikigai’ is belangrijk! En ik vind het dan ook leuk om over wat Ikigai voor mij betekent regelmatig wat te delen bij ‘Op de mat’. Wie weet helpt dat me er ook zo naar te leven 🙂
Liefs, Babette