Door: Thom Asvaer (84) I Mijn vader was heel handvaardig maar wat minder creatief waar het fantasie betrof. Hij werkte veelal vanaf voorbeelden. Maar was wel goed bespraakt. Vervulde ook lang diverse bestuursfuncties.
Mijn moeder was ook wel hand(ig)vaardig maar meer creatief in het ‘bedenken van’. Ik dank dus mijn talent voor handvaardigheid, creativiteit en spreekvaardigheid aan hun beider inbreng.
En daar ben ik hen mijn hele leven dankbaar voor geweest. Al vanaf de laagste klassen van de lagere school waren mijn favoriete vakken: handenarbeid en tekenen. Met later vele vormen van creativiteit daar tussenin. En dat is tot nu toe zo gebleven.
Het talent ‘Creativiteit’ is een waardevol geschenk en zoals één der levensopgaven luidt: woeker met je verkregen talent(en).
Zonder dat te voelen als een ‘opdracht’ maar meer als een heerlijke beleving om te kunnen/mogen doen.
Als variant op het gezegde ‘als een rode draad’ gold voor mij het feit dat creativiteit als een ‘stroomkabel met veel contactpuntjes’ door mijn leven loopt.
Het gaf en geeft mij nog steeds veel energie en voldoening.
In vele facetten van mijn leven heb ik, zowel tijdens mijn werk als waar het mijn hobby’s betreft, mijn ‘creatieve-energie-expressie’ kwijt gekund.
Gezien mijn huidige leeftijd levert dat een boeiende terugblik op!
Tòch heb je af en toe een zetje nodig om daadwerkelijk tot actie te komen. Jarenlang lonkte het ‘meer creëren met mijn handen’, naast schilderen op vakanties.
Een verjaardagscadeau bracht de juiste invulling! Juist, daar ging ik, op beeldhouwcursus bij Kunstatelier ‘Kievitsheuvel’ van Willibrord!
Heerlijke uren! Ik hoop dat het nog lang zo mag blijven!
Welbeschouwd, Thom
