Door: Thom Asvaer (83)I Ooit schreef ik u in een van mijn eerdere columns over een beduimelde groene envelop die ik aantrof bij het (eindelijk) eens opruimen van een oude ladenkast. Ik beloofde u toen bij tijd en wijle er eens een uit het stapeltje op u ‘los te laten’. Bij deze! Een satirisch gedicht vol ironie en synisme; een cabaretier waardig. Ook met de nodige zelfspot. De dichter? Onbekend. Hoe oud precies? Ik denk jaren ’60 vorige eeuw maar nog steeds herkenbaar.
***
Met ons senioren is niets aan de hand
Wij zijn nog uitstekend van lijf en verstand
Al hebben we spijkers in heupen of knieën
En krijgen we last van teveel calorieën
Van zenuwen, reuma, spierpijn en jocht
Wij zijn nog fantastisch………. op het eerste gezicht
Het lopen op steunzolen valt echt wel mee
En met ons gebit zijn we best wel tevree
Wij zullen nog veel en ‘dat willen we weten’
Maar wat we willen, zijn we soms vergeten
Al groeien we krom naar de aarde gericht
Wij zijn nog fantastisch………. op het eerste gezicht
De jeugdige liefde was mooi en apart
Nu dragen we pacemakers onder ons hart
Wij denken met weemoed aan vroegere jaren
De tijd dat we vurige minnaars waren
Nu voelen we scheuten in ieder gewricht
Wij zijn nog fantastisch………. op het eerste gezicht
Wij ouderen worden wat langzaam en traag
En slikken nu pillen voor darmen en maag
Wij kruipen nu ’s avonds bekaf in ons bed
En nemen voor het slapen nog een slaaptablet
Al valt voor senioren het leven niet licht
Wij zijn nog fantastisch………. op het eerste gezicht
De adem wordt korter, de kelen te droog
De pols is te snel en de bloeddruk te hoog
De jaren gaan tellen, wij willen niet zeuren
Ondanks de narigheden die met ons kunnen gebeuren
Wij hebben te veel of te weinig gewicht
Wij zijn nog fantastisch………. op het eerste gezicht
Al geven de zintuigen wel eens wat kommer en kwel
Met bril en gehoorapparaat lukt het vaak nog wel
Al brengt soms de ouderdom grote en kleine verdrietjes
Spontaan zingen we nog steeds onze ‘oude liedjes’
En hopen dat u zegt na dit laatste gedicht
Wij zijn nog fantastisch………. op het eerste gezicht
***
Moeilijk is het altijd om aan het begrip “senior” een leeftijd te verbinden. Daarom gelukkig geen enkele reden om zich aangesproken te voelen door bovenstaande ode. Het betreft ons namelijk niet!
Lees & voel tussen de regels de zelfspot door. Dat is het aardige van dit soort geschriften.
Weinigen zullen dan ook aan een opsomming van alle genoemde ‘beperkingen’ uit dit gedicht voldoen. En dat moet toch tot tevredenheid stemmen. En dat weer tot dankbaarheid.
Belangrijkste is niet de leeftijd maar hoe een mens zich voelt en doet en welke leeftijd u zichzelf daarbij toedenkt.
Welbeschouwd: Een ontboezeming maar wel een die een glimlach achterlaat.
Thom Asvaer.
