Door: Thom Asvaer I Je zou zeggen het zou toch het eerste, een lust, moeten zijn. Maar, zo hier en daar je oor te luister leggend, hoor je toch nog wel vaak wat brommerige geluiden als het gaat om vandaag de dag een vakantie te boeken. Veel is er ook veranderd sinds we in de jaren ‘50/’60 op vakantie gingen. We ‘gingen’ toen op vakantie, tegenwoordig ‘boeken’ we die.
Dat zijn niet de enige veranderingen hoor. Gezien de tijd waarin we nu leven en de veelvuldige complexiteit daarvan speelt dat ook bij ‘vakanties boeken’ een rol. Met wie gaan we? Een last minute voor twee personen is snel geboekt! Locatie of ressort is minder belangrijk dan het feit of er voldoende voorzieningen zijn, het niet al te lang vliegen is, ter plekke snelle verbindingen zijn en of uiteraard de zon altijd schijnt.
Met meerdere personen wordt het lastiger. Wie kan wanneer wel/niet? Welke maand? Rekening houden met collega’s op ’t werk! Agenda’s trekken in verband met verjaardagen familieleden of iets dergelijks? Club afspraken van de kids? En waar willen/kunnen we dan heen? Welke dagen vliegen ze daar op? Is daar ook Iets te doen voor de pubers? Kan de poes nu wel of niet naar oma? Iemand dacht gehoord te hebben dat oma ergens in die maand, met een vriendin, een 10-daagse busreis naar Toscane ging maken? De poes dan naar oom Arie? Nee joh, dat was vorige keer ook al niks! Etc, etc.
Zo kunnen zich rond het ‘vakantie boeken’ heel wat hobbels voordoen die genomen moeten worden alvorens men kan zeggen: “zo dat is ook weer geregeld, he he”. Juist dat laatste, he he, bracht me op de vraag: ‘lust of last?’. In de hoop dat zich dan op het laatste moment geen annuleringen of andere ongewenste verrassingen voordoen.
Dit alles was tijdens de lockdown niet aan de orde. Toen was, voor zover mogelijk, Nederland het aangewezen vakantieland. Mooi en dichtbij…… maar zon? Terecht een vraagteken.
Maar in die jaren1950/1960 ging het er inderdaad, gemiddeld genomen, toch iets anders aan toe. Geen spanning of aanpassingen zoals nu nog vaak nog op het laatste moment. Nee, maanden tevoren had men zich al een beeld gevormd over waar gaan we heen, hoelang (meestal maar twee weken gebonden vaak aan bedrijfsvakantie) en gaan we met de auto of trein? En hoe lang gaan we erover doen? In ‘een ruk’ of nemen we nog een hotelletje onderweg? “Kost wel wat maar we gaan maar een keer op vakantie” was veelal de motivatie voor ‘ja‘’.
Vliegen was nog geen gemeengoed en men bleef toch meestal in Europa. Ook kende men eigenlijk maar een vakantie (de zomervakantie) en sporadisch was er wel eens iemand die ook nog op wintervakantie kon gaan. Men kon nog bellen of een kaartje sturen naar uitverkoren Camping of Pension en het was altijd spannend als de bevestiging binnenkwam dat er plaats was! De buurt en vrienden werden in het vakantie-doel betrokken en een ieder zwaaide de familie uit als men dan per volgeladen auto, voorzien van een evenzo gevuld dak-imperiaal, richting vakantie bestemming vertrok!
Zuid-Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk waren toen al favoriete bestemmingen. Na terugkeer hoorde vrienden en familie pas over de opgedane reiservaringen. (Tegenwoordig wel anders, alle beelden komen op het zelfde moment op i-pad of mobieltje, weinig spannends na terugkeer). Toen moest men het van de verhalen juist na terugkeer hebben. Welke bergpassen, hitte en aantal lekke banden men overwonnen had. De auto, veelal stoffig, eventueel voorzien van fraai gekleurde stickers ten bewijze dat men getoonde afbeeldingen ook werkelijk had bezocht!
Daar ‘sprak men over’ in de straat. Als de foto’s dan klaar waren (meestal na een week waren de fotorolletjes keurig door ‘mijnheer Kodak’ ontwikkeld en in een gele envelop verpakt) kwam men weer bij elkaar om nog eens gezamenlijk na te genieten van die ‘onvergetelijke’ vakantie. Het vakantie genoegen leefde nog lang na!
Hoelang zou dat tegenwoordig het geval zijn? De ‘orde van de dag’ vraagt meestal direct weer aandacht en reacties.
In elk tijdsgewricht vindt een andere, eigen, ervaring plaats.
Ook deze column is gebaseerd op een persoonlijk tijdsbeeld met een tijdsspanne van ongeveer 65 jaar. Velen van u zullen uit die periode weer andere ervaringen hebben opgedaan. Dat maakt vakantie ook juist zo divers!
Maar welbeschouwd………..blijft VAKANTIE toch meer lust dan last!
Thom
