Het Podium’ in Theater de Speeldoos BAARN

Het Podium’ in Theater de Speeldoos BAARN

Woensdag 31 mei I Het Podium
Bij het Gouderdom Podium kunt u genieten van een middagje uit in het theater en daarbij tegelijkertijd nieuwe contacten opdoen. Meld u hier aan!

Podium Gouderdom is een “avondje uit” voor senioren. Om de maand vindt een editie plaats, steeds met een andere programmering: een mooie voorstelling of film, een inspirerende lezing of een bijzonder muziekstuk. Geen late avondshow, maar gewoon gezellig ‘s middags van 1500 uur – 1700 uur met een hapje en drankje. 

Entertainment en nieuwe sociale contacten

Elke editie van het Podium Gouderdom zal uit twee delen bestaan: het eerste uur is entertainment. We bekijken dan een mooie voorstelling of een stuk uit een film, luisteren naar een inspirerende lezing of genieten van een bijzonder muziekstuk. Het tweede deel is bedoeld om na te praten, nieuwe sociale contacten op te doen en ervaringen uit te wisselen. En dat doen we aan de hand van leuke vragen of stellingen. En alles natuurlijk onder het genot van een hapje en een drankje.

Agenda:

Woensdag 31 mei: ‘Doe wat je het liefste doet’. Nien Besselink en Sjoerd Brouwer stellen een veelkleurig programma samen uit het rijke oeuvre van Annie M.G. Schmidt. Van Ik ben lekker stout tot De bij, van Ja Zuster Nee Zuster tot de tv-serie Beppie. Een mooie, ontroerende, vrolijke en humorvolle voorstelling. 

Informatie & contact

Waar: Theater de Speeldoos, Rembrandtlaan 35, 3741 TA Baarn

Kaartjes: 10 euro, inclusief drankjes en een hapje. Bij binnenkomst vragen we u af te rekenen. 


Heeft u vragen? Neem dan contact op via babette@gouderdom.nl of 0641097251 

Vier het leven!

Vier het leven!

Wat gaat de tijd toch snel! Je knippert met je ogen en er is weer een jaar voorbij. Vooral als ik naar mijn kinderen kijk blijft het me verbazen. De ene dag zaten ze nog in de luiers en voor je het weet ben je bezig met middelbare scholen! 

Ik hoor dit ook veel om me heen van vrienden: de tijd lijkt sneller voorbij te gaan dan ooit. Het schijnt zo te zijn dat de tijd sneller lijkt te gaan naarmate je ouder wordt. Als je jonger bent, hebben je hersenen meer tijd nodig om de informatie te verwerken. Periodes met veel herinneringen lijken altijd veel langer te duren, waardoor het verleden voor het gevoel van een ouder iemand heel lang duurde, terwijl de huidige tijd voorbij lijkt te flitsen. Daarom lijkt het voor ouders met opgroeiende kinderen ook zo ontzettend snel te gaan. Er zijn zoveel mijlpalen, zoveel bijzondere momenten en zoveel nieuwe stappen die zij in hun jonge leven nemen. 

In plaats van altijd maar door te razen is het volgens mij belangrijk om regelmatig stil te staan bij het leven. Sterker nog: ik denk dat we het leven zoveel mogelijk moeten vieren. Op de meest onbenullige kleine geluksmomenten, maar zeker ook op de momenten van grote mijlpalen. 

Voor mij is ouder worden echt een cadeau. We krijgen namelijk genoeg op ons bordje in ons leven, dus laten we extra stil staan bij de mooie momenten.

Voor ons gezin zit er binnenkort overigens ook weer een mijlpaal aan te komen, want mijn vriend Bas is binnekort jarig en gaat het op een bijzondere manier vieren!

Wij ontmoetten elkaar zo’n 14 jaar geleden tijdens een blind date die was opgezet door een gezamenlijke vriend. Hoewel zo’n date met iemand natuurlijk altijd heel spannend is (want wat als je elkaar niks te vertellen hebt?) was het een groot succes. We hebben de hele avond aan een stuk door gepraat en gelachen en we eindigden in zo’n lekkere foute kroeg in Amsterdam. Het voelde meteen goed. Drie jaar daarna werd onze dochter Yfke geboren (nu 10) en vijf jaar daarna onze zoon Dax (nu net 6).  

Samen hebben we al veel mee gemaakt en het was niet altijd even makkelijk. Daarom nu ook het moment voor een feestje! Voor Bas zijn verjaardag gaan met het hele gezin in een hele leuke chambre d’hôtes zitten en hebben ook zijn vier beste vrienden en vriendinnen uitgenodigd. Een leuke groep mensen waarvan we sommigen al heel lang kennen en anderen wat korter. Ik kijk hier ontzettend naar uit en kan al bijna net zo veel genieten van de voorpret. 

Het wordt een moment om samen met ons gezin en beste vrienden te lachen, te eten en te drinken en herinneringen op te halen. En niet te vergeten: het is ook weer een moment om nieuwe herinneringen maken, waar we later weer met veel plezier op terug gaan kijken. 

Liefs, Babette 

Een serenade en een tas vol liefde

Een serenade en een tas vol liefde

Door: Babette (40) I In deze column neem ik u graag mee naar het jaarlijks terugkerende evenement: het Nieuwjaarsdiner. Dit organiseer ik elk jaar voor 65-plussers uit mijn buurt voor wie de wintermaanden lang en donker zijn en dit keer waren we alweer toe aan de zevende editie! Normaal gesproken komen onze gasten bij ons eten. Dan is er muziek, zijn er mooie gesprekken en ondertussen rennen mijn kinderen rond in pyjama. Het is altijd een groot feest waarbij buurtgenoten elkaar vinden en jong en oud samen komen. 

Het Nieuwjaarsdiner heeft voor mij een hele speciale plaats. Niet alleen omdat het inmiddels een dierbare traditie is geworden, maar ook omdat dit aan de wieg staat van Gouderdom. Het idee ontstond namelijk omdat ik zag hoeveel impact zo’n verbindende avond had. En daarom besloot ik hier groter initiatief van te maken en een platform op te richten waarbij ouderen een podium krijgen en in het zonnetje worden gezet. Zo is Gouderdom onlosmakelijk verbonden met het Nieuwjaarsdiner en het Nieuwjaarsdiner met Gouderdom. 

Helaas is het door corona al twee jaar niet mogelijk om dit bij ons thuis te organiseren. Daarom bedachten wij voor het tweede jaar op rij een aangepaste versie, die minder fysiek was, maar wel lekker, feestelijk en met een muzikaal tintje. Wij gingen namelijk bij 10 oudere buurtbewoners langs met een tas vol liefde en lekkernijen, gesponsord door de lokale middenstand. 

Het feest begon al van tevoren, toen ik alle deelnemers belde dat we eraan kwamen. Iedereen verheugde zich er enorm op en de buurtbewoners zaten met een grote glimlach op ons te wachten. Het thema was dit jaar Italiaans dus de tas was gevuld met lasagne, thee, koekjes, salade caprese, olijven en een leuk boekje. Omdat we normaal gesproken ook altijd live muziek hebben tijdens het diner, nam ik zangeres Leonoor van Piggelen mee. Zij verraste iedereen met een prachtige Italiaanse aria. En omdat we een draagbare box en microfoon mee hadden, kon zelfs de hele buurt meegenieten. Wat was dat leuk! Overal gingen deuren en raampjes open van belangstellenden. 

De reacties waren dit jaar weer hartverwarmend. Mijn buurtgenoten waren niet alleen heel blij met alle lekkere dingen in de tas, maar werden ook geraakt door de prachtige aria van Leonoor. En ook ik werd geraakt, door de blije gezichten, de leuke gesprekken en het gevoel van saamhorigheid in de buurt. Het was een moment waarop de verbinding bijna tastbaar werd, terwijl het juist op fysieke afstand was. Net toen ik dacht dat het niet beter kon worden, werden we ook nog eens getrakteerd op een adembenemend mooie zonsondergang, die het geheel een schilderachtig en romantisch tintje gaf.

Toen ik later moe en voldaan en weer met een lege bakfiets thuis kwam, galmden de leuke reacties nog door mijn hoofd. ‘Dit vergeet je toch nooit?’, ‘Dank voor de aandacht’, ‘Een serenade speciaal voor mij!’. Ik kan niet anders dan zeggen dat het een groot succes was, ook al was het een aangepaste versie. Toch hoop ik vurig dat we volgend jaar weer een diner bij ons thuis kunnen hebben. Met net zoveel lekker eten en een mooie muziek, maar ook met een gedekte tafel waar we allemaal schouder aan schouder aan zitten en een dikke knuffel bij het afscheid.  

Liefs, Babette